ఎన్నడు మంచివాడ నయ్యేను నేను
నన్ను నీవే మన్నించి నడుపవే దయివమా

వేపమానికిని చేదు విడువక వుండేది
యేపొద్దు సహజమే యెంతైనాను
పాపపుణ్యలంపటాన బరగింవుండేటినేను
చాపలదుర్గుణినౌట సహజమే

పాముకు విష మెప్పుడు పండ్ల బెట్టుకుండేది
భూమిలో సహజమే పొరి నెంతైనా
కామక్రోధుడ నాకు గరుణ యించుక లేక
సామజపుదుర్మదము సహజమే,

అటుగాన శృఈవేంకటాధిప నాకిక వేరే
తటుకన నేడు శాంతము వచ్చీనా
ఘటన నీకృపయందుగలిగిన మేలు నాపై
తటుకన ముంచి నన్ను దరిచేర్పవే.