ఎపుడు గానిరాడో యెంత దడవాయ కాని
చప్పుడాలకించి మతి జల్లురనెనమ్మా ||

ఇద్దర మదరిపాటు ఏకాంతాన నాడుకొన్న
సుద్దులు దలచి మేను చురుకనెనమ్మా
పెద్దగా గస్తూరి బొట్టూ పెట్టిన నాతడు గోర
తిద్దుట దలచి మేను దిగులనేనమ్మా||

పాయక యతడూ నేను బవ్వళించే యింటి వంక
బోయపోయి కడు జిన్నబోతినే యమ్మ
తోయపు గుబ్బల చన్నుదోయి మీద వాడొత్తిన
పాయపుజంద్రులజూచి భ్రమసితినమ్మా ||

కూడిన సౌఖ్యములందు కొదలేని వానినా
వేడుక మతి దలచి వెరగాయనమ్మా
యీడులేని తిరు వేంకటేశుడిదె నాతోడ
నాడినట్టే నాచిత్త మలరించెనమ్మా ||