ఎవ్వరుగలరమ్మా యిక నాకు
నెవ్వగలలో జిత్తము నెలకొన్నదిపుడు ||

మనసుకోరిక దీని మానిపెదనంటినా
వొనగూడి మనసు నావొదలేదు
పెనగి తమకము వాపెదనంటినా మేన
అనయము వెరపు దానై యున్నధివుడు ||

చింత తాలిముల ముంచెదనంటినా మేన
సంతావముల సేయ జలపట్టెను
అంతరంగము నాది యంటినా నెవున
సంతతము నాతడే జట్టిగొనెనిపుడు ||

సింగారపు మెను నా చేతికి లోనంటినా
అంగవించి పరవశమై యున్నది
యింగితమెరిగి వేంకటేశుడు నాకంటినా
కంగినన్ను గారించి కలసెనిపుడు ||