ప|| కానవచ్చె నిందులోన కారుణ్య నరసింహా | తానకమై నీకంటే దాస్యమే పో ఘనము ||

చ|| ఎనసి ప్రహ్లాదుడు ఎక్కడ చూపునోయని | ననిచి లోకమెల్ల నరసింహ గర్భములై |
పనిపూని వుంటివి అటు భక్త పరతంత్రుడవై |తనిసి నీ వధికమో దాసులే అధికమో ||

చ|| మక్కువ బ్రహ్మాదులు మానుపరాని కోపము | ఇక్కువై ప్రహ్లాదుడు ఎదుట నిలిచితేను |
తక్కక మానితి వట్టేదాసుని యాధీనమై | నిక్కి నీ కింకరుడే నీకంటే బలువుడు ||

చ|| అరసి కమ్మర ప్రహ్లాద వరదుడని | పేరువెట్టు కొంటి విట్టి బెరసి శ్రీవేంకటేశ |
సారె నీ శరణాగత జనుని కాధీనమైతి- | వీరీతి నీదాసునికే ఇదివో మొక్కేము ||