కలకాలమిట్లాయ గాపురమెల్లా
అలదైవమెందున్నాడో ఆలకించడుగా.

తనకే సంతసమైతే తన భాగ్యము వొగడు
తనకు జింతవుట్టితే దైవము దూరు
మనుజునిగుణమెల్లా మాపుదాకా నిట్లానె
ఘనదైవ మెందున్నాడో కరుణ జూడడుగా.

విరివి బాపాలు సేసేవేళ నాదాయము లెంచు
నరకమంది పుణ్యము నాడు వెదకు
తిరమైనజీవునితెలివెలా నీలాగె
ధర దైవ మెందున్నాడో దయ జూడడుగా.

వేళతో నిద్దిరింపుచు విరక్తునివలె నుండు
మేలుకొన్నవేళ నన్ని మెడ బూనును
యీలీల దేహిగుణము యెంచి శ్రీవేంకటేశుడు
యేలి దైవ మెందున్నాడో యిట్టే మన్నించడుగా.