ప|| నేనెంత నీవెంత నిక్కె మా యిది | కానీ లేరా యిది యొక్క కాకు నేనే జాడలా ||

చ|| కోరివేడి తగిలిన గోపసతు లుండ గాను | అరయ నాకొంగు పట్టే వలసితినా |
మేరతో బెండ్లాడిన రుక్మిణిదేవి వుండగాను | యేరా నాతో నవ్వేవు యెగసక్కెమా ||

చ|| చనవిచ్చి మన్నించిన సత్యభామ వుండగాను | చెనకేవు నే నీకు జిక్కితినా |
పనివడి తెచ్చుకొన్న పదారువేలుండగాను | నను జెక్కు నొక్కేవు నాటకములా ||

చ|| గందమిచ్చి మెప్పించిన కలికి యొకతె యుండ | అంది నను గాగిలించే వాగడములా |
కందున శ్రీ వేంకటేశ కలసితి విటు నన్ను | చిందేవు మోహము నాపై చిత్తమింత వచ్చెనా ||