ప|| నీకేల భయము నీకునీకే యులికేవు | చేకొన్న నీచేతలందు జెరిగున్నావా ||

చ|| చనువు సేసుక ఆపె సారె నీమోము చూచితే | చెనక జాలక యేల సిగ్గుపడేవు |
కనుగొనబోతే నందు కళలింతే వుండేనవి | వెనుకొని కాంతలెల్లా వేలుకాడేరా ||

చ|| మచ్చిక చేసుక ఆపెమాటలు నిన్నాడించితే | కొచ్చికొచ్చి నీవేల కొంక జూచేవు |
కచ్చుపెట్టి తోచేవి కల్లనిజములేకాక | అచ్చమై పొందిన సతులంటుకున్నారా ||

చ|| చుట్టముసేసుక యింతి సొరిది నిన్నుగూడితే | యిట్టె శ్రీ వేంకటేశ నీవేల మొక్కేవు |
గుట్టునను కొనగోళ్ళ గురుతులుండీ గాక | ముట్టిన కాంతలు మేన మూగుకున్నారా ||