పలపారగించవమ్మ వనిత నీ
యలుక చిత్తమున కాకలి సేసినది ||

అడియాసలనె పక్వమైన సోయగపు
వెడయలుకల మంచి వేడివేడి రుచులు
ఎడసేసి తాలిమి నెడయించి పైపైనె
పొడమిన తమకంపు బోనము పెట్టినది ||

ఆ మంచి మధురంపు అధరామ్రుతముల
కేసూరి దావుల చల్లు వెన్నెల బయటను
కోమలపుదరి తీపు కోరిక కుమ్మరించి
భామకు పూబానుపు పబళ్ళెము పెట్టినది ||

కన్నులు కాంక్షలనెడి కళకళము దీరె
నన్నపు నవ్వులనెడి చనవగ్గలించెను
అన్ననపు మరపు నీకంతవింత కలిగెనే
డన్నియును దిరువేంకటేశుని మన్ననలు ||