వెఱ్రి మానుప రెవ్వరు వేదురు నాయంత విడువదు
ముఱ్రబాలలోబుట్టిన ముంచిన వెఱ్రెయ్యా.

జగములు రxఇంచ బాల్పడి సర్వేశ్వరుడే వుండగ
అగణితు డాతనిశక్తి యల్పముగా దెలసి
జిగి నాసంసారరxఅణ సేసెదినంచును దిరిగెద
నగుబాత్ల యల్పుడ నే నావెఱ్రిదేయయ్యా.

అంతర్యామై దేవుడు అటు సుఖదుఃఖము లొసగగ
అంతయు మనుజులు సేసేరని నే దిరిగితిని
బంతినే నావంటి జీవులబడి దిరిగాడుచు గర్మపు
దొంతుల జిక్కిననా వెఱ్ఱితోడనే యిదేయయ్యా.

శ్రీవేంకటపతి యెదుటనే చేకొని వరము లొసగగ
దావతిపడి యితరుల నే దగులుచు నడిగితిని
యీవేళనే నాగురుడును యీదైవము నిటు చూపగ
తో వెరిగిటు నే బతికితి తొల్లెల్ల వెఱ్ఱినయ్యా.