అతడెవ్వాడు చూపరే అమ్మలాల
ఏతుల నాడేటి క్రిశ్ణుడీతడే కాడుగదా ||

ప. అతడే పరబ్రహ్మం అతడే లోకనాయకుడు
అతనికంటే మరి అధికులు లేరయ్యా

అతడే యెరుగును మముబుట్టించిన యంతరాత్మయగు నీశ్వరుడు
అతికీనతుకదు చిత్తశాంతి యిదె ఆత్మవిహారంబిక నేదో

అతని కొక్కతెవే వాలు నైతివా
సతులందరును నీసాటివారే కారా ||

అతని గూడినప్పుడే అన్నియు సాధించవమ్మా
రాతిరాయ నికనైన రమ్మనవమ్మా

అతని దోడితెచ్చినందాకా
హిత బుద్దుల చెలియేమరకు మీ ||

అతని పాడెదను అది వ్రతము
చతురుని శేషాచల నివాసుని // పల్లవి //

అతనికెట్ల సతమైతినో కడు
హితవో పొందులహితవో యెఱగ // పల్లవి //

అతను సంపద కంటెన సదా చెలిరూపు
మతి చింత చేత వేమరు నలగె గాక // పల్లవి //

అతి సులభం బిదె శ్రీపతి శరణము అందుకు నారదాదులు సాక్షి
ప్రతిలే దిదియే నిత్యానందము బహువేదంబులె యివే సాక్షి

అతిదుష్టుడ నే నలసుడను
యితరవివేకం బికనేల // పల్లవి //

అతివ జవ్వనము రాయలకు బెట్టిన కోట
పతిమదన సుఖ్హరాజ్య భారంబు నిలువ ||

అతిశయమగు సౌఖ్య మనుభవింపుమన్న
హితవు చేకొన నొల్లరిందరు

అతిశోభితేయం రాధా
సతతవిలాసవశా రాధా // పల్లవి //

అతిసులభం బిది యందరిపాలికి
గతియిది శ్రీపతికైంకర్యంబు