ఎంతసేసినా నెడయకే పోయ
ముంతలోనినీట మునిగిలేచుట ||

ఎంతైన దొలగవై తేదైన నామతికి
వింతచవినేతుగా విషయబుద్ధి ||

ఎందరితో బెనగేను యెక్కడని పొరలేను
కందర్ప జనక నీవే గతిగాక మాకు

ఎందరు సతులో యెందరు సుతులో
యిందు నందు నెట్లెరిగే నేను ||

ఎందరైన గలరు నీ కింద్రచంద్రాదిసురలు
అందుర్లో నే నెవ్వడ నీ వాదరించే దెట్టో

ఎందాక నేచిత్త మేతలపో
ముందుముందు వేసారితి ములిగి వేసరితి ||

ఎందు జూచిన దనకు నిన్నియును నిట్లనే
కందులేనిసుఖము కలనైన లేదు ||

ఎందు నీకు బ్రియమో యీతెప్పతిరునాళ్ళు
బిందువడె సిరులతో తెప్పతిరునాళ్ళు ||

ఎందు బొడమితిమో యెఱుగము మా
కందువ శ్రీహరికరుణేకాక ||

ఎక్కగా రాగా రాగా యిందాకా దగులు
యిక్కువ శ్రీహరిమాయ నింకనెంతో తగులు

ఎక్కడ చూచిన వీరే యింటింటిముంగిటను
పెక్కుచేతలు సేసేరు పిలువరే బాలుల ||

ఎక్కడ చొచ్చెడి దీభవమేదియు గడపల గానము
వుక్కున బరితాపాల మూదల మండెడి ||

ఎక్కడ నున్నారో సురలెవ్వరు భూమికి దిక్కో
తొక్కులవడె జీవుడు దుండగీలచేతను.

ఎక్కడనున్నా నీతడు
దిక్కులు మాదెస దిరిగీగాక ||

ఎక్కడా నెఱుగమమ్మ యిటువంటి బత్తి
చిక్కంచే దెటువలెనే చేతిలోనికతని ||