ప|| నిన్నుబాసినయట్లు నెలతకు వియోగదశ | లెన్నడును దోప విదియేమోకాని ||

నిముషమెడతెగక హరి నిన్ను తలచి
మమత నీ మీదనే మరపి బ్రతుకుటగాక

నిలు నిలు దగ్గరకు నీయాన నీకు
వలచితినని మావారెల్లనగరా ||

నీ విభుడు వచ్చు దాక నిచ్చ్లాన నుండ వే
వేవేలకును రేయి వేగించవేమే ||

ప|| నీ వేలికవు మాకు నీదాసులము నేము | ఆవల నితరుల నే మడుగబొయ్యేమా ||

ప|| నీకథామృతము నిరతసేవన నాకు | చేకొనుట సకల సంసేవనంబటుగాన |

ప|| నీకేమయ్య నీకు నీవే దొడ్డవాడవు | చేకొని చెట్టడిచితే చేటడేసి వాపులు ||

ప|| నీకేల భయము నీకునీకే యులికేవు | చేకొన్న నీచేతలందు జెరిగున్నావా ||

ప|| నీదాసుల భంగములు నీవుజూతురా | ఏదని జూచేవు నీకు నెచ్చరించవలెనా ||

నీదాస్యమొక్కటే నిలిచి నమ్మగలది
శ్రీదేవుడవు నీచిత్తము నాభాగ్యము

ప|| నీపాపమే కాదు, ఇది నిండిన లోకము జాడ | పైపై వచ్చిన వలపు పాటించరెవ్వరును ||

ప|| నీమహత్త్వంబు లోనికి వెలుపలికి గప్పి | కామింప నిట్టిదని కానారా దటుగాన ||

నీమహి మది యెంత నీవు చేసేచేత లెంత
దీమసపునీమాయలు తెలియరాదయ్యా.

నీమహిమో నాలోన నిండిన వలపు జాడో
యేమి సేతు నన్నెప్పుడు నెడపకుమయ్యా ||

ప|| నీయంత వాడనా నేను నేరము లే మెంచేవు | యీయెడ నిరుహేతుక కృప జూడు నన్నును ||