ప|| నీవేమి సేతువయ్య నీవు దయానిధి వందువు | భావించలేనివారి పాపమింతే కాని ||

ప|| నీవేల సిగ్గుపడేవు నెట్టన దలవంచుక | భావించి నిన్ను బైకొని మెచ్చీని ||

నూతులు దవ్వగబోతే బేతాళములు పుట్టె
కాతాళపులోకులాల కంటిరా యీసుద్దులు

ప|| నెయ్యని పోసుకోరాదు నీళ్ళని చల్లగరాదు | చెయ్యార గంటిమి నేడు చేరి నీతో పొందుట |

ప|| నెయ్యములలో నేరెళ్ళో | వొయ్యన వూరెడి వువ్విళ్ళో ||

ప|| నెరవాది సాహసులు నిత్యశూరులు | దురిత విదూరులు ధృవాదులు ||

ప|| నెలత చక్కదనమే నిండు బండారము నీకు | గలిగె గనకలక్ష్మీ కాంతుడవైతివి ||

ప|| నెలమూడు శోభనాలు నీకు నతనికిదగు | కలకాలమును నిచ్చకల్యాణమమ్మా ||

నే ననగా నెంతవాడ నెయ్యపుజీవులలోన
యీనెపాన రక్షించీ నీశ్వరుడేకాక

ప|| నే నేమిసేయుదును నీవు నాలోపలనుండి | శ్రీనాథుడవు నీచేత ఇంతేకాక ||

నే నొక్కడ లేకుండితే నీకృపకు బాత్ర మేది
పూని నావల్లనే కీర్తి బొందేవు నీవు

నేడు దప్పించుకొంటేను నేరుపున్నదా
పేడుక భోగించుతానే పెనగ జోటున్నదా.

ప|| నేనెంత చిన్ననైనా నీకే సులభము గాని | పూని నా సరివారికి బొడవే సుమ్మీ ||

ప|| నేనెంత నీవెంత నిక్కె మా యిది | కానీ లేరా యిది యొక్క కాకు నేనే జాడలా ||

ప|| నేనెంతవాడను నిన్నడిగి నంటే | వీనుల నీకథలెల్లా వినుటేగా ||